Acıtan Şeyler


İçimde bir şeyler yolunda gitmiyor. Bir şeyler buluyorum huzurumu bozacak. Kendime işkence etmeyi seviyorum galiba. Hadi doğrusunu söyleyeyim; bunu yapmaktan hiç keyif almıyorum. Ama bir şekilde yapıyorum. Sanırım kendi sınav kağıdımı kendim hazırladım ben. Puan da veremiyorum kendime. Çünkü yeterince objektif olamam. Kendimden yoruldum ben galiba. Evet, evet kendi kendimi yordum ben. Peki bu işin içinde nasıl çıkarım ya da çıkabilir miyim? Sanırım hiçbir şekilde bu işten kendimi kurtaramam. Dünya dertlerimi içine sığdıracağım kadar büyük ve olaylarla dolu.

Küs olmayı sevmiyorum. İnsanlarla küs kalamıyorum ben. İçim kırılıyor. Kızgınlıkla hareket ediyorum ve daha çok kırılıyorum. Ağlayasım geliyor. Sanki içimde bir şeyler ölüyor ve buna engel olacak gücü kendimde bulamıyorum. Sanki bir daha kalbim atmayacak, ruhumda çiçekler açmayacak... Sanki ben bin kez öleceğim ve ruhum kaybolacak. Nefes al, nefes ver; hiçbir yolun sonu değil. Ama şimdi sonundaymışım gibi bütün yolların. Sanki girdiğim her sokak çıkmaz.

Acı çekiyorum. Ruhum sancıyor. Ölüm damarlarımda geziyor. Yaşamı bulamıyorum, kokusunu alamıyorum uzun zamandır. Zihnim acıyor. Yutkunarak tükettim hayatı. Soluksuz kaldım. Peki bir gün başaracak mıyım? Yani ben de sıradan insanlar gibi sıradan şeyler yapıp sonunda ölebilecek miyim? Yoksa yine kendimi üzecek bir sebep bulacak mıyım? Kendimi bir çıkmazdan öbür çıkmaza mı sürükleyeceğim? İlelebet. Bunu istemiyorum. Değişmek istiyorum; kendimi unutmak. Nasıl bir "ben" hayal ediyorum biliyor musun? Sadece kendini ölmeden öldürmeyen. Biliyorum yitip gideceğim. Değişmeyeceğim çünkü biliyorum. Böyle kalacağım. Uzun zamandır değiştiğim son halime takılı kaldım. Bu kendimi hiç sevemedim ama böyle olmaktan ve düşüncelerimden kurtulamadım. Kendi hapishanemi yarattım ve müebbeti verdim. Sanırım ölmekten kurtulamayacağım.

Vaktiyle kurduğum hayallerin altında eziliyorum. Artık hayal kurmak istemiyorum. Çünkü onları gerçekleştiremeyecek kadar güçsüz olduğumu biliyorum. Hayal kurmayalım şimdi; gerçekten hepsi gerçekleşmeyecek  kadar güzeldi. Daha fazla hayal kurmazsam daha fazla zayıf hissetmeyeceğimi bildiğim için hayallerimi terk ediyorum. Onlar bana acı veriyor. Bu son yazım mı olacak? Hayır. Bunu görebileceğinizi bile düşünmüyorum.* Çünkü gerçekten içimde bir şeyler kırıldı ve ben onları bir araya getirip paylaşmak isteyeceğimi sanmıyorum. Sanırım bir süre ölü taklidi yapacağım ya da öleceğim; kim bilir.

*Bir Haziran gecesiydi, geldi geçti.

SIR değil: Kendime rağmen bunu yaptım.


Yorumlar

  1. Çok fazla depresif olmuş yazı.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yorumunuz diğer birçok yorum gibi spam klasörüne düşmüş. Bu durum için çok üzgünüm. Yorumunuz için teşekkür ederim. Depresif bir yazı olduğunda hemfikiriz.

      Sil
  2. Reset at geçmişe, hayal kurmaya da devam et yaratıcı ne istersen verir.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Birçok yorum spam klasörüne düşmüş ve bu durumu bugün fark ettim. Yorumunuzu geç yayınlayıp geç yanıtladığım için üzgünüm. Yorumunuz için teşekkür ederim.

      Sil
  3. Ben sana teşekkür ederim. Kardan Kadın'ı unutmadığın için. :) Farkında mısın bilmiyorum ama benim en sevdiğin özelliğim aslında senin de belirgin bir özelliğin. Sen de her zaman içinden geçeni tüm samimiyetinle söyleyecek kadar cesur ve akıllı birisin. Bu yüzden yorumlarını okumak beni her zaman gülümsetiyor. :)

    Sevgilerimle,

    YanıtlaSil
  4. Böyle güzel yazılarda kendini buluyor insan...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bunu duyduğuma sevindim. Teşekkür ederim.

      Sil
  5. Yüreğine sağlık gerçekten eşsiz bir yazıydı :)

    YanıtlaSil
  6. Kırılmak insanı keskin yapıyor kırılma güzel insan. Bloguma beklerim. Takipteyim.

    YanıtlaSil
  7. Merhabalar.
    Çok zor bir durum. İnsan bunalıma bile girer. Çünkü aynı şeyleri ben de yaşıyorum. Takıntılar, vehimler, kuruntular vs. Aynı ortak sorunları birlikte yaşadığımız diğer insanlar söz konusu sorunu hiç kâle almıyorlar ve de o kadar rahatlar ki, ben ise içimde ruhumla, kalbimle, gönlümle kıyametleri koparıyorum. Sürekli kuruyorum. Kurdukça da olayı büyütüyorum. Tıpkı karda yuvarlanan küçük bir kar topu gibi. Kelin merheme olsa başına sürermiş. Cenab-ı Allah yar ve yardımcınız olsun. Sağlıklı, huzurlu ve kuruntusuz günler dilerim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Başlangıçta küçücük olan o kar topu sonrasında çığa dönüştüğünde çok tehlikeli bir hal alabiliyor, haklısınız. İyi dilekleriniz ve değerli yorumunuz için teşekkür ederim.

      Sil
  8. Lütfen böyle söyleme. Bak ben hayallerimi erteledim ve şimdi pişmanım ama geçen gün bir yerden başlamaya karar verdim. Evet, şimdi hayallerim için tüm kapıları çalıyorum. Biri kapandı. Olsun. Vazgeçmeyeceğim. Sen de geçme. Hayallerimiz yoksa neden yaşayalım? Lütfen bana deneyeceğine dair bir işaret ver!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben çok uzun bir süre çalabileceğim bütün kapıları çaldım ve ne yazık ki biri bile açılmadı. Umarım senin için bütün kapılar bir bir açılır. :) Tatlı yorumun için teşekkür ederim.

      Sil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar