Radyoda Çalan Şarkı

"Her şeyin kontrolden çıkmasına ihtiyacım var. Belki o zaman kendimi bırakabilirim." 

Kontrol edemediğim ama beni mutlu eden sadece bir şey var bu hayatta; radyoda çalan şarkı. Eğer sevdiğim bir tanesine tesadüf edersem ya da seveceğim yeni bir şarkı keşfedersem mutlu oluyorum. Bundan haz duyuyorum. Kontrolün bende olmadığını bildiğim en sevdiğim o an. Benden bağımsız gelişerek beni mutlu ediyor. Çünkü birisi benden bağımsız karıştırıyor şarkıları ve önüme koyuyor. Listem yok, hazırlıklı değilim mutlu olmaya... Buna rağmen mutlu oluyorum. Kendime rağmen belki de... Çünkü bana kalsa planlar yaparım, sıraya koyarım, düzen kurarım, saati, dakikası, saniyesi, kısacası ne zaman olacağı bellidir. Ben istemeden olmaz yani. İstemem lazım. Ama radyoda çalan şarkı tüm kontrolümü altüst ediyor. Buna bayılıyorum.

Belki de sandığım kadar kontrol bağımlısı değilimdir. Birinin gelip hayatımın ortasına çöreklenip her şeyi altüst etmesini, kontrolümü kaybettirmesini bekliyorumdur. Eğer keyif alıyorsam; tıpkı radyoda çalan şarkıda hissettiğim haz gibi, o zaman bırakırım kendimi avuçlarına. İşte o zaman bırakırım planları, düzeni batsın. Bıktım usandım zaten her şeyi programlamaktan. Ben de bırakmak istiyorum kendimi. Zamana, birinin avuçlarına, radyoda çalan şarkıyı seçen kişiye... Ama herkes bunu yapamaz. Çünkü kanalı değiştirmek hala benim elimde. İzin verirsem, şarkıyı duymak için beklersem, kontrolümü yitirirsem... Geri dönüşü yok.

Geri dönüşü yok bazı şeylerin; bir şarkıya teslim olmanın... Aklımı kalbimden üstün tutuyorum. Bir bıraksam her şey karışacak. Ya altüst olacağım ya da düzensizlik düzenim olacak. Belki o versiyonum daha güzeldir. Ah paralel evrenlerden birindeki halime bir bakabilsem... Bir bakabilsem... Dışarıdan kendimi görmeye ihtiyacım var. Belki de aslında görüyorum. Çünkü en çok kendimi anlıyorum. Bazen de hiç anlamıyorum. Bıraksan ya kendini; belki çok seveceksin bu şarkıyı. Çok dinleyeceksin. 

Peki şimdi çalan şarkıyı sevecek miyim yoksa kanalı mı değiştireceğim? Kanalı değiştirmek istemiyorum, biraz daha dinlemek istiyorum. Radyoda çalan şarkıyı sevecek miyim bilmiyorum ama dinlemek istiyorum. Çünkü bir şansı hak ediyor, sözlerinden duyuyorum. Melodisi de kulağa güzel geliyor. Aklımla sevmek istiyorum bu şarkıyı. Sonra aklım izin verecek, ben de kendimi bırakacağım, ezberden söyleyeceğim o şarkıyı kendim bile fark etmeden. Çünkü hiç anlamadan aklıma kazınacak. İzin verirsem ruhuma da yazılacak. Dediğim gibi: "Her şeyin kontrolden çıkmasına ihtiyacım var. Belki o zaman kendimi bırakabilirim."

SIR: Şimdi radyoyu aç. Belki sevdiğin bir şarkıya tesadüf edersin, belki seveceğin bir şarkıya... Hatta belki de izin verirsen seveceğin bir şarkıya... Kanalı değiştirmek senin elinde ama sıradaki şarkıyı da seçemezsin. Unutma.