Mutluluk Sancısı
Bir şeye çok üzgünüm ama ne olduğunu bilmiyorum. Galiba mutluluk üzüntüsü bu. O kadar mutluyum ki ağlayasım geliyor. Ben hiç bu kadar mutlu olabileceğimi düşünmemiştim. İnsan nasıl mutlu olur bilmiyordum. İnsan gerçekten nasıl mutlu olur? İçine, göğüs kafesinin tam ortasına nasıl o huzurlu mutluluk yerleşir... İnsanın gözlerinin içi nasıl bu kadar sıcak gülümser... Şimdi bunları biliyorum. Ama bildiğim bir şey daha var. Göğüs kafesimin tam ortasına yapışıp beni huzursuz eden bir mutluluk... Mutluyum ama aynı zamanda da hiç mutlu değilim. Kalbim göğüs kafesimin içinden çıkacak gibi. Bir o yana kayıyor bir bu yana... Bazen şişiyor patlayacak gibi oluyor ama sonra normale dönüyor. "O kadar mutluyum ki..." Ama bazen... Bazen hayattaki bütün güzel şeylere olan inancımı kaybediyorum. Mesela bir çiçeğe olan inancımı kaybediyorum. Kasımpatına... Sanki dünyadaki bütün kasımpatılar solmuş ve bir daha çiçek açmayacak gibi. Olsun, diyorum. Olsun... Ben güneşin doğmadığı, çiçeklerin açmad
